எல்லாரும் ஆஆனு சொல்ற மாதிரி தாத்தா கையில் ஏதோ சுருட்டி வச்சிருந்ததை குடி வந்த வீட்டுக்குள் கொண்டு போய் சோபாவில் விரித்தார்.அது என்னனா மான் தோல் (இப்போவாவிருந்தா போலீஸ் ஸ்டேஷன்ல இருந்திருப்பார்)அதிலே படுத்தா தான் தூக்கம் வருமாம் அவருக்கு.அன்னைக்கு அந்த ஏரியாவுக்கே அது தான் ஹாட் டாபிக்.
ஊர் ரொம்ப சின்னதாகவும்,தாத்தாவோட வீட்டு சாமான்கள் குறைவா இருந்ததாலயும்(எண்பதுகளில் ஆட்டோ,ஷேர் ஆட்டோ மற்றும் கேரியர் ஆட்டோ எதுவும் இந்த ஊரில் வந்திருக்கலை)ஒரு கைவண்டியில்(மாடு இருந்தால் மாட்டு வண்டி)நிறைய மூலிகைகளும்,ஒரு பம்ப் ஸ்டவ் மற்றும் ஒரு சாக்கில் சமையல் பாத்திரங்களும் அதுகூட ஒரு ரெக்ஷின் சோபாவும் வந்துச்சு.அது எல்லாம் அடுக்கி கொடுக்கறதுக்குள்ளே எங்க பெண்டு கழன்டுறுச்சு.
வந்த புசுதுல தானே சமைச்சு சாப்பிட்டிருந்தார்.இந்த வீட்டுக்கு வந்த பிறகு தாத்தா செஞ்ச முதல் வேலை பெரியண்ணாவை(தாத்தாவை சைக்கிளில் பிக்அப்,டிராப் பண்ணிடிருந்தார்) தவிர எங்களை யாரையும் வீட்டுக்குள்ளே விடாம இருந்ததது தான்.அக்கம்பக்கம் எல்லாம் தாத்தாகிட்டே வைத்தியம் செஞ்சுக்க ஆரம்பிச்சுட்டாங்க.கைராசி கூட வாயும் ஜாஸ்தி.எங்க வீட்டு வேலைக்காரியில் இருந்து அவரோட பேஷன்ட் வரைக்கும் எப்பவும் சந்தேகமும் சண்டையும்.
நோயாளிக வீட்டுக்கு இவுரே போய் தான் வைத்தியம் பார்ப்பார்,யாரும் வீட்டு பக்கம் வரக்கூடாது அப்படியே வந்தாலும் எங்க வீட்டில் தான் காத்திருக்கணும்.மீறிபோனா வைத்தியம் கிடையாது.எங்க வீட்டிலையும் அவரு தான் குடும்ப கம்பவுண்டர் எல்லாத்துக்கும் அவர்கிட்டே தான் (நல்ல)மருந்து.அந்த சமயத்திலே பெரியண்ணாவை இன்ஜினியரிங் காலேஜில் சேர்த்தாங்க,அண்ணா பார்க்க ரொம்ப ஒடிசலா குள்ளமா இருப்பார் அதனால அவருக்கு ஒரே கவலை...காலேஜ் போனா சீனியர்ஸ் கிண்டல் பண்ணுவாங்களேனு.அப்ப தாத்தா சொன்னார் நான் ஒரு லேகியம் தரேன் ஒரு வருஷம் சாப்பிட்டு பார்னு. உடனே அப்பாவும் சரி லேகியத்தை கொடுங்கனு சொல்ல தாத்தா ஒரு மாசம் டைமும் இருநூறு ரூபாய் பணமும் வேணும்னு கேட்டார் அப்பாவும் கொடுத்துட்டார்.
அடுத்த ரெண்டு நாளில் ஒரு பெட்டியோட திருவனந்தபுரம் போனவரு அடுத்த வாரத்தில் தூக்க முடியாத அளவு சின்ன பூசணிகாய்களுடன் நேரா எங்க வீட்டுக்கு கொண்டு வந்து தோல்சீவி தரணும்னு அம்மாகிடடே சொல்லிட்டு போய்ட்டார்.அந்த லேகியம் செஞ்சு தரதுக்குள்ளே எங்களை ஒரு வழி(வேலை வாங்கி) பண்ணி காசை மட்டும் நையா பைசா குறைவில்லாம வாங்கிட்டார்.லேகியத்தை சாப்பிட்ட அண்ணா எப்படி இருந்த நான் இப்படி ஆயிட்டேன் ரேஞ்சுக்கு நெஜமாவே குண்டாயிட்டார்(வேலை செஞ்ச கூலிக்கு)கூடவே நானும்.
(வாரேன்)....
No comments:
Post a Comment